Σάββατο, Αυγούστου 18, 2007


Οι δρόμοι του ονείρου, είναι αγαθοί..
πλαταίνουν την ψυχή μας..

Σαν ζώο , που οσμίζεται να βρει τροφή,
την Φύση αγναντεύω άγρυπνα
να βρω κ γω το νόημα της..
Κ ακούω,
καρδιές παρθενικές
με χτύπους άηχους κ αλαφιασμένους..
Κ βλέπω,
των δέντρων το τρέμουλο,
το θρόισμα των φύλλων,
καημός διπλός , ψιθυρισμένος..

Κ βλέπω εσένα..
που ηχότρεμη την μνήμη μου,
στην ψυχή σου βαθιά φυλάς..

Σβήσε το φως..
Κάθισε εδώ, να περιμένουμε μαζί το Φεγγάρι,
αυτήν την σκιά, που ψάχνει την παντοτινή της θέση,
μέσα στη δική μας κάμαρα..
Οι νύχτες φέρνουν τρένα για τους ταξιδιώτες..
Απόμεινε για μας , ένα πεζούλι πέτρινο την ώρα της Αλήθειας..
έτσι σε πήρε ο Άνεμος,
που απόψε, μέσα μου, ανοίγει τα μάτια σου..

Κ αν ύστερα από τη βροχή , γεμίζουν ξερόχορτα οι νύχτες..
μετρώντας άστρα ,
όταν η νύχτα στάζει ανάμεσα στις γρίλιες,
μόνον εγώ θα ξέρω για τα μάτια σου..

1 αποκρισεις..:

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Οι νύχτες φέρνουν τρένα για τους ταξιδιώτες, φεγγάρια, όνειρα διαμαντένια κι άλλες φορές όνειρα που δε θέλουμε να φέρουμε δεύτερη φορά στο νου μας.

Οι μέρες φέρνουν γλυκές καλημέρες. Καλή μας βδομάδα…

ΥΓ. Μένω άφωνος με τη φωτο στη δεξιά σου πλευρά…

Επιστρέφω γρήγορα