Τετάρτη, Αυγούστου 08, 2007






Το μήνυμα που ΔΕΝ έλαβα..στο κινητό

Υπάρχει πισωγύρισμα στη θλίψη;
Δεν μ΄αγαπά..
Μετριέται η αγάπη;
Μπορεί να μετρηθεί. Μέτρο είναι όσα δεν κάνουμε γι΄αυτήν..Όσοι αληθινά αγάπησαν κ αγαπήθηκαν το ξέρουν..Οι έξυπνοι άνθρωποι το γνωρίζουν..Γι’αυτό γίνονται δυστυχείς..Ποιο είναι προτιμότερο άραγε; Να πεθαίνουμε με την δυστυχία της επίγνωσης ή να μην ξέρουμε γιατί πεθαίνουμε;
Αυτό που με πόνο έμαθα, είναι ότι οι δυστυχίες ξεπερνιούνται, παλεύονται..
Οι ευτυχίες, που περιμένεις κ δεν έρχονται ή αυτές πάλι που ματαιώθηκαν , γίνονται οι εφιάλτες , που μας καταδιώκουν..
Εμείς όμως ΔΕΝ θα το επιτρέπαμε αυτό έτσι;
Με την κρυφή μας συμφωνία, ποτέ ΔΕΝ θα λέγαμε ότι δεν ζήσαμε, ΔΕΝ προλάβαμε, ΔΕΝ είδαμε, ΔΕΝ θα λέγαμε ποτέ «χάσαμε»..
ΔΕΝ θα ζούσαμε με άλλον συμβιβασμό..Στιλέτο στη καρδιά μας..ΔΕΝ θα σπαταλούσαμε τα πολύτιμα υλικά της αγάπης μας..
..Κ το μήνυμα στο κινητό ακόμα το περιμένω..
Αυτό μόνον μπορώ να περιμένω..Αυτό έχω..Δεν νιώθω ενοχές..Η γνώση αυτού που ζητώ, δεν μου αφήνει χώρο για ενοχές..Κ ας ΔΕΝ έρχεται ..

Το μήνυμα που ΕΛΑΒΑ.. στο κινητό

Πώς να αναμετρηθώ με σένα , που έχεις πάρει διαστάσεις μύθου, μέσα στην ψυχή μου;Κ γω; Τι είμαι εγώ για σένα ;τι θα μπορούσα ,εγώ, να είχα γευτεί από σένα, αφού τα πάντα είναι δικά σου;
Αγάπη σημαίνει να τολμάς χωρίς εγγυήσεις..
Κ τώρα , Ικέτισσα, στην αγάπη..Στην αγάπη μου, που κανένα ελάττωμα δεν μπορεί να την αμφισβητήσει.. Μείνε μαζί μου κ ας χαθώ..Αγάπα με, γιατί είμαι οι κλειδωμένοι κώδικες σου.. Με μια αγκαλιά , αρχίζει πάλι ο έρωτας..
Αλλιώς..
Αν η επιλογή , είναι δική σου, κατ άδικη σου, άμα εσύ κ κανένας άλλος το θελες έτσι να γίνει μην το σκέφτεσαι καθόλου τώρα ..Κανείς ποτέ δεν βγαίνει χαμένος από μια δική του επιλογή ..Σώπασε..

2 αποκρισεις..:

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Καλά τα λες εσύ,
Και για την αγάπη και για τη μη αγάπη, και για τα «δεν»… και για την επίγνωση,
ξέρεις πόσες φορές έχω αναρωτηθεί;
Τι είναι καλύτερο, να παίζει ο εγκέφαλός σου στις 1000 στροφές, ή να αγνοείς και να ευτυχής. Και πάλι μετά λέω: να περάσεις από αυτή την π…..α την ζωή και να μην έχεις πάρει χαμπάρι; Κοκό, κακά και νάνι; Μόνο;

Κάποια στιγμή μες στο χειμώνα είδα τυχαία στην tv μια Ιταλίδα χωρίς χέρια. Να την έβλεπες πώς αυτοσυντηρείται, πως οδηγεί και πώς χορεύει, λες να μην είχε επίγνωση; Και είχε, και το πάλευε.

Εγώ το ψάχνω ακόμα…

γλυκιά καλημέρα, ο γιάννης

ΥΓ. Αμάν βρε πουλάκι μου, βγάλτε αυτούς τους γραμματικούς κωδικούς, μας βγάζετε τα μάτια και σε μας που δεν έχουμε…

Φιλι ξανά…

:)))

Moira είπε...

Καλημέρα κ πάλι..
Την είδα κ γω την "διάσημη" Ιταλίδα..
Χωρίς χέρια..
Η σωματική της αναπηρία δεν την εμπόδισε να ευτυχίσει..
ίσα , ίσα την προέτρεψε..
Γι΄αυτήν ήταν αναπόδραστος ο δρόμος της ευτυχίας, γιατί είχε εκπαιδευτεί να πολεμάει..να μάχεται για να επιβιώσει..έτσι δεν είχε την πολυτέλεια να χάνεται σε ψευτοδιλήμματα..Η όραση της ήταν ξεκάθαρη κ μετρούσε πάντα την ζωή της με το "θέλω" κ "μπορώ"..
Σε φιλώ..