Σάββατο, Αυγούστου 11, 2007




Αφιερωμένο..

(στις σιωπές..)..

Σε γνώρισα στις ώρες της καρδιάς μου..

Σε φίλησα, σημάδι στη φωτιά μου..

Σε γιόρτασα μαζί με την ζωή μου..

και τώρα ξαγρυπνώ με το κορμί μου..

Σου τηλεφωνώ για να σου πω,
πως σ΄αγαπάω..
Σου τηλεφωνώ για να σ΄ακούω να μιλάς..

Είναι νύχτα εδώ και γω δεν ξέρω , που να πάω..
χάνομαι κ ζω γα να μου πεις , πως μ' άγαπάς..

Σου μίλησα γι'αγάπη δίχως λόγια..
Σε κοίταξα στα φωτεινά σου μάτια..
σε φώναξα καλύτερη μου λέξη..
και τώρα περιμένω για να φέξει..


Σου τηλεφωνώ για να σου πω ,
πως σ' αγαπάω..
Σου τηλεφωνώ για να σ΄ακούω να μιλάς..

Είναι νύχτα εδώ και γω δεν ξέρω που να πάω
χάνομαι και ζω για να μου πεις , πως μ΄αγαπάς..


(Μ.Πασχαλίδης- έχουν περάσει χρόνοι δέκα-Live)

2 αποκρισεις..:

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Πάντα την μία λέξη αναζητούμε, εκείνη.
Να θυμάσαι μονάχα πως κάποτε η απουσία της μπορεί να μας συμβιβάσει και με μια υποκριτική της εκδοχή.

Moira είπε...

δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία από την απατημένη κ εξαπατημένη εκδοχή..πίστεψε με..