Τετάρτη, Νοεμβρίου 28, 2007

Έμεινε πίσω ο καιρός, που οι Μονόλογοι μοιράζονταν..
Κ οι ψίθυροι αντηχούσαν σε διαστάσεις..
Οι φωνές "πίσω!!" κατέστησαν περιττές..
Οι θρήνοι , πλάνες του Τώρα..
Το Μέλλον αγέρωχο..
Προχωρεί.. Ψάχνει τη μια θέση-τη μη θέση..

Ας είμαστε λιγότερο δειλοί..
Ας μην ζητάμε καταφύγια..

Τι ζητάς επιπροσθέτως, επιμόνως και παράνομα,
από ένα σαρκίο, που δεν μπορεί να μισήσει;;

Ο Αστήρικτος , χωρίς φόβο, επιτηρεί τον Αστήρικτο..
ενώ οι Έντιμοι κ Υπερβέβαιοι τρέμουν..

Κάθε συναλλαγή, πρόσχημα..
Κάθε
ανακωχή, προετοιμασία..

Πόσους κύκλους πνεύματος ζήσατε;..
Πόσους , ενστίκτου;..

Αν μόνον έναν..


11 αποκρισεις..:

γιάννης φιλιππίδης είπε...

…η μοναξιά αυτονόητη,
άνθρωποι πολλοί
απλώς πολλοί ανάμεσα σε πολλούς
κι ούτε ένα βλέμμα
να μην είναι μ’ άδεια μάτια,
ούτε ένα βλέμμα
που να ΄χει να σου πει,

ένα χαμόγελο
συμπαράστασης,
ένα χαμόγελο
μιας ασαφούς ευχής…

φιλι φιλι

Ανώνυμος είπε...

moira μου...
εδώ σιμά..
στους ψιθύρους και τους μονολόγους!
έτσι σ' αφουγκράζομαι...
και στους κύκλους επιστρέφω...

να μου προσέχεις!

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

Στη σιωπή μέσα χανόμαστε, μα πάντα στα δύσκολα είναι ευεργετική στις σκέψεις συμβουλή.

Καλό βράδυ

Μαρινα ..... είπε...

moira μου...
Ιωαννα της ψυχης...
χαθηκα...καταστασεις και ταξιδια εντος κι εκτος...
οι φωνες "πισω" με τραβουν...
ο θρηνος ζωντανευει στο τωρα
το μέλλον με γκριζες πινελιες αγωνας κατεστει λευκες να γινουν τουτες τουλαχιστον..
ο κυκλος του πνευματος ενας....
του ενστικτου πολλοι...κ αν κλεινουν αλλοι ανοιγουν...
πότε το πνευμα με το ενστικτο αραγε θα αδελφοποιηθουν;
πορεια δυσκολη θαρρω...κι ασκηση σε στρατοπεδο ισοβιου πολεμου γινεται...

καλη σου μερα ψυχη μου...
Ιωαννα της καρδιας...συγνωμη ζητω...
κι ευχαριστω να πω.,..καθυστερημενο πολυ...

μου ελλειψες κι εσυ...πολυ παρα πολυ...
φιλω πολυ πολυ πολυ...
μοιρα μου....

Talisker είπε...

Μοίρα μου,
ο Αστηριχτος στηρίζεται σε χαρτινα πόδια και καταρρέει..

οι Εντιμοι και Υπερβεβαίοι στηρίζονται στις φλυαρίες..

κι η μόνη φίλη σου
είσαι εσύ
και κείνη η μικρούλα μοναξιά
..που σου δείχνει τις νίκες για
μ η ανακωχές

και τα λάθη ..
για ανόητες συναλλαγές ..


'Ολο σου το κειμενο ..ειναι πολυ μα πολυ Αληθινο.

(ακομα γριπωμενη!:)

Moira είπε...

Γιάννη μου,
ευχή εισαι..
κ σαν μια φλέβα ολόγεμη, πάντα χτυπας, γλυκά μέσα στην καρδιά μου..

Φιλί, διλί καληνύχτας..

Moira είπε...

σταγόνα μου γλυκιά..
το ξέρω..
αθόρυβα βήματα κ ανεξίτηλα αποτυπώματα εσύ..

καλό σου βραδυ..

σε φιλώ..

Moira είπε...

Δημήτρη , πολύ χαίρομαι για την επίσκεψη σου στο "σπιτικό μου"..

έχεις απόλυτο δίκιο..
δεν με τρομάζει η σιωπή, ποτέ δεν με τρόμαζε..
υπήρξε καλή φιλή , πάντα, αυτή..
κ στα δύσκολα..κ στα εύκολα..

Δεν μπορείς να χαθείς , εξάλλου απο κάτι δικό σου..
Μπορείς;;


Σε καληνυχτώ..

Moira είπε...

Μαρίνα μου γλυκιά..
μην απολογείσαι..
Δύσκολα τα ταξίδια σου Μαρίνα..το ξέρω.. το κατανοώ..
Κ τι κ αν κάνεις κύκλους;υτό είναι η ζωή Μαρίνα μου..
Κ συ το ξέρεις ..το κατέχεις..
Σ΄αυτή τη ζωή όμως ΕΣΥ, κατάφερες κ σκάλισες στο πρόσωπο της, το σημάδι σου..

Μν το ξεχνάς..
Να μου προσέχεις..
Ιωάννα..

Moira είπε...

Mon Talisker..πως είσαι;

Αλήθειες , που μας κάνουν πιο δυνατούς..διαφοροποιούν τα κύτταρα μας, το dna μεταλάσσεται κ καταφέρνει να αποβάλλει τα σαθρά κακώς κείμενα..
κ η μοναξιά, φίλη καλή κ πιστή..

όπως έτσι κ μόνον έτσι πρέπει να είναι οι φίλοι..

(παρένθεση:στόλισα κ το απόλαυσα πολύ..θα ακολουθήσω την προτροπή σου με οπτιοακουστικο υλικό σύντομα)..

Σε φιλώ...πολύ..πολύ..
Ιωάννα..

Talisker είπε...

Ποσο σε χαιρομαι..
που αφηνεις το ανθρωπινο
και το παιδικο σου χαμογελο
οταν μου μιλας ..

νομιζω πως εκει ειναι ολη η ειλικρινεια..

πως δεν γινεται μονο το μαυρο να κυριαρχει κι ο πονος ..
αλλα και η αυθορμητη εκφραση χαρουμενων σκεψεων ..
και πραξεων..

τοτε μονο ειμαστε οι εαυτοι μας ..


Μου δειχνεις ανθρωπο που ξερει και τα καλα και τα ομορφα της ζωης ....

και ναι ετσι πρεπει να ειναι οι Φιλοι..

Φυσικα περιμενω να δω το στολισμα!!!!

Αργειςςς!!!::))