Δευτέρα, Μαρτίου 24, 2008

Βροχή..


Αυτές τις ώρες ακριβώς..
ματώνουν τα νερά..
σαν νωπές λαβωματιές..
Στο πέρας των οδών ..
στις μικροσκοπικές τους άκρες..

Κ γω:..
σαν αντικείμενο του σπιτιού..παράταιρο..
σαν την επίπλωση ..
που από διαρρήκτη αναποδογύρισε..

Αυτές τις ώρες ακριβώς..
οι δρόμοι γίνονται μαβιοί..
Στους δρόμους τούτους..
Ρολόγια δείχνουν τη βροχή..

Κ γω:..
σαν αντικείμενο..
Βαθιά στα μάτια σου..
πιάνω τον τόπο που μ' αρμόζει..





6 αποκρισεις..:

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Τα μάτια κρύβουν πάντα τόπους λατρεμένους, σα τους βυθούς μαργαρητάρια που κρατούν να τα προσφέρουν στο άξιο καταδύτη.

Τα μάτια, θυμάσαι… πάντα τα μάτια εκφράζουν όσα νιώουμε…

γιάννης φιλιππίδης είπε...

…κι εγώ σαν αντικείμενο του σπιτιού,

αναποδογυρισμένο, άχρηστο

στην επέλαση κάθε αδηφάγου διαρρήκτη…

πόσες φορές κι αν δεν έχω νιώσει έτσι…

καλημέρα γλυκιά μάτια μου,

με τη σκέψη μου, εκεί….

φιλι φιλι

Don Psychote- Δ.Ψ είπε...

πρόσωπο από παλιά πορσελάνη ,ραγισμένο χαμόγελο το δροσίζει η βροχή σου...απ'τις ρωγμές αναπνέω..

Talisker είπε...

Ψηλά εχει μια θεση ...

με τις μπάμπολες...

ψηλα!

Moira είπε...

Δον..
κ γω μαζί σου..
απο τις ρωγμές..πλάθομαι..

Moira είπε...

Mon..

Ψηλά..ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

τις "μπαμπολες" έχασα λίγο , αλλά ..

Φιλί..