Πέμπτη, Μαρτίου 13, 2008


Ξεπλυμένη εξέδρα η Ψυχή..
Το ξύλο της ευωδιάζει γιασεμιά..
κ κρίνους Ανάστασης..
Πεισματικά στέκεται λείο ..
κ ας έχουν αφήσει πατημασιές μίσους..
Ευωδιάζει φρούτα του δάσους..
κ τ' άλλα τα καλοκαιρινά ,του πελάγους..
Ευωδιάζει από τα Κάστανα του Χειμώνα..

Βαρέλι παλαιικό, η Ψυχή..
Γεμάτο κόκκινο θαλασσινό κρασί..

Φλυαρεί η Ψυχή..
Με τη Φθινοπωρινή Βροχή..
Εκείνη που αρχίζει όταν Βραδιάζει..

Ομορφιά, λυγμός , ανάμνηση ..
Ταξίδια στα Νησιά ..η Ψυχή..

Εικόνα, που το φεγγάρι ..
της χαρίζει τα νηπενθή του χρώματα..


Πως να αντέξεις τόση ομορφιά;;..

Ψυχή μου εσύ..




3 αποκρισεις..:

Μαρινα ..... είπε...

υποσχεθηκα...

πραγματοποιω..


η πρωτη...με το πρωτο δευτερο της συνδεσης


δεν διαβασα...
τουτο το μυνημα ειναι ...η υποσχεση

σε αγαπαωωωωωωωωω
στο ειπα;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
(σημερα εννοω)



ααααααααααααααα....

μετα το σχολιο για ΟΤΙ εγραψες...
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ....
(που με εστειλεεεεεεεεεεεεεεεεε)

αργοτερα ρωτησε με που....


ΣΕ ΑΓΑΠΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Λαχταράει η ανθρώπινη ψυχή, μάτια μου,

λουλούδια της άνοιξης και του καλοκαιριού,

ξαναγίνεται λεία, απωθεί / ξεχνά το μίσος, επιμένει να καταγράφει τα όμορφα μονάχα,

τις άλλων εποχών ήρεμες βροχές, τα μυστικά του φεγγαριού,

λαχταράει η ψυχή όσα γεύτηκε, κι όσα επιθύμησε,

μη τη φοβάσαι, αντέχει η ψυχή στα όμορφα χαρά μου…

φιλι-φιλι εδώ για σένα μόνο

υγ. το καλοκαιρινό τραγούδι που μ’ έκανε να σ’ αγαπήσω περισσότερο με γονάτισε…

υγ. η φράση «…Γεμάτο κόκκινο θαλασσινό κρασί..» με γονάτισε δυο και περισσότερες φορές….

να ‘σαι καλά, με κάνεις και θυμάμαι… το πιο μέσα από το μέσα μου…

ξανά φιλι

Μαρινα ..... είπε...

Aχ να κοιμηθω...
να ονειρευτω...

κοριτσακι;
τι να σου γραψω;
για το κειμενο η για τοτραγουδι;;;
για ενα χρονο πρωινο και βραδυνο...ώθηση εμπρος...
πεταγμα πισω

σε αγαπαω...στο ειπα...
στο ξαναλεω
σε αγαπαω


( μου αργησες πολυ...πες μου πως θα ρθεις πριν να σβησουνε οι φαροι)

ε΄κοριτσακι;


Υ.Γ ΑΧ...Η ΨΥΧΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ψυχη μου.......