" Ενταφιασμένη πολιτεία"..

Έμοιαζε το χωριό Μ. Παρασκευή..

θυμάμαι..

Η μέρα βούλιαζε στη θλίψη..

Ένας ο δρόμος..κ αυτός έβγαζε στο Ξωκλήσι..

Κ η μάνα να τρυγά τα δαφνόδεντρα..

Κορίτσια με πολλά πανέρια..

Αγκάθια κατακόκκινα σπαρμένη η γη..

Αγόρια με κλαδιά ελιάς στα χέρια..

Κ οι τοίχοι ανθισμένοι με μωβ βιολέτες..

Μόνο ένας Άγγελος να επαναλαμβάνει..

την πατροπαράδοτη ρήση..

"όσοι πιστοί προσέλθετε.."..

Σήμερα..

"εν αναμονή επιβατών.."..

Είναι κλειστά ..όλα πια είναι κλειστά..

Κανείς δεν ξέρει πια να πει..

πόσοι Θεοί απέμειναν..

Παρά μόνον αναμετρούν..

πόσα βήματα ακόμα..

πόσες παγίδες..

πόσες αμαρτίες..