Λησμονημένος ταξιδευτής εσύ!!
Μιλούσες μια γλώσσα άγνωστη..
κ δεν φορούσες , παρά μόνον μαύρα..
Μοναχικός κ απρόσιτος εσύ!!
Δεν ήσουν για να πατάς τούτη τη γη εσύ!!

Σαν υπνοφαντασία μικρού παιδιού..
σε μένα έρχεσαι τις νύχτες..
άσε ν' αγγίξω την καμπύλη σου..
την τρυφερή..
Σαν ένας βέβηλος..
Σαν Σάτυρος..

Κ ύστερα ..
μπορείς ..
την γλώσσα μου, να κόψεις...........................................