Δευτέρα, Οκτωβρίου 15, 2007

Αρνιόμουν πεισματικά να δω..
Κ όμως..
Επιβεβλημένο ήταν..να βλέπω..
Αδυνατούσα να κοιτάζω..
Κ όμως..
Έκλεινα τα μάτια ..για να βλέπω καλύτερα..
Στα μάτια , που δεν υπήρχαν , έκαιγε ο άνθρακας της ζωής μου..
Πιο φλογερός από όλο το πετρέλαιο του κόσμου..
Αν πρόσεχα..
Θα χάνε περισσότερη υγρασία τα μάτια μου..
Ψήγματα θαλπωρής η ψυχή μου..
Αν τα μάτια μου, δεν ήταν ραμμένα, με τις κλωστές του Τρόμου..
Αν δεν γινόμουν πλήρης κ από τον τελευταίο πόνο..
Θα τολμούσαμε ίσως..
-Θέλεις;..
-Τολμάς;;..
Στο πύρινο, στο φλογερό τους δίχτυ..
την τρυφερή δική σου ματιά , μαζί τους να σφραγίσεις;;..
-Μα όχι!!..
Δεν ζητώ , μαζί με μένα κ συ να λιώσεις..


12 αποκρισεις..:

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Eίναι πολλές φορές, που τα μάτια μας κλειστά, βλέπουν πολύ πιο παράξενα πράγματα.
Εκεί στο σκοτάδι που δεν είναι ούτε ύπνος αλλά ούτε και θάνατος, ακούμε εσωτερικές μας φωνές συχνά αναπαρηστούμε ή πλάθουμε εσωτερικούς διάλογους μ΄ ένα πρόσωπο που λείπει αλλά θα θέλαμε να ναι παρών. Δικό μας το αποτέλεσμα, η θέση και η άρνηση, το ίδιο το σενάριο. Είναι όμως πάντα έτσι;

Γιατί στο σκοτάδι όλα μεγαλώνουν, κι αυτά που αξίζουν, κι αυτά που δεν αξίζουν τη προσοχή μας.

Γλυκό φιλί καρδιά μου

drunk tank είπε...

τώρα εγώ τι να πω μετά από το σχόλιο του Γιάννη;
θα αφήσω δύο στίχους (όπως πάντα) για συμπλήρωμα

"...άμα δε λιώσουμε μαζί πως θες να γίνουμε ένα..."


φιλιά καλημέρας

Moira είπε...

Είναι πολλες οι φορές Γιάννη μου, που πραγματικά μπορεί να παρασυρθούμε σε δρόμους επικίνδυνους με το μυαλό μας..
Δικό μας το σενάριο ναι..στις εσωτερικές διαδρομές μας..
Κ εκεί στην απόλυτη μοναξιά ,όλα αποκτούν διαφορετικές διαστάσει κ πολλές φορές χάνουμε τι είναι αληθινό κ τι όχι..
τι αξίζει, τι είναι δικό μας, ακόμ , ακόμα, κ ποιοι είμαστε κ άλλα πολλά..
Κ τα συναισθήματα επίσης, μπορεί ν'αποκτήσουν διαφορετική διάσταση ή καμία..
Εκεί ,στο δικο μας σενάριο..
Κ αυτό, το ξέρω είναι το μεγαλύτερο στοίχημα..
Η εσωτερική ισσοροπία,η αγάπη για τον ευατό μας κ για τους άλλους..
Να μην χαθεί η πίστη Γιάννη..
Η πίστη, σε έννοιες κ αξίες, που διακυβεύονται στα σκοτάδια..

Σε φιλώ , πολύ ,πολύ..
Καλό μας μεσημέρι..

Moira είπε...

καλέ μου Κωνσνταντίνε,
"άμα δεν λιώσουμε μαζί, πως θες να γίνουμε ένα;";;-ρητορικό να υποθέσω..-.
Υπάρχει κ η αγάπη, που απλά θυσιάζεται για τη ευτυχία του άλλου..
κ σ' αυτήν την περίπτωση, πολλοί σαν εμάς την τραγουδούν..

Φιλιά πολλά ..

Talisker είπε...

"Δικό μας το σενάριο ναι..στις εσωτερικές διαδρομές μας.."


και το τελος δικο μας αν το σεναριο δεν μας κανει...

οσο για την πιστη αν υπαρχει δεν χανεται..
κι αν χαθηκε δεν υπηρξε ποτε!!!

(ομορφο το χειμωνιατικο σαλονι!!):)

Moira είπε...

Κ τα συναισθήματα;
πως τελειώνουν;;;;

drunk tank είπε...

"η αγάπη, που απλά θυσιάζεται για τη ευτυχία του άλλου.."

κάποτε, ήμουν έτοιμος να θυσιάσω τα πάντα μόνο και μόνο για να είναι ευτυχισμένη. ίσως ακόμα να ειμαι, δεν αλλάζει ο άνθρωπος.
"Κ τα συναισθήματα;
πως τελειώνουν;;;;"

δεν τελειώνουν πολύ απλά! τα κουβαλάμε μέσα μας. περιμένοντας τον κατάλληλο άνθρωπο, εκείνον που του αξίζει να τα προσφέρουμε!
έτσι λέω για να παίρνω θάρρος και να σηκωθώ ξανά!

πολλά φιλιά

Moira είπε...

Η "αγάπη" Κωνσταντίνε μου,
είναι απόλυτη κ κυριαρχική για όποιον -μακάριο- την έχει νιώσει..
Υπάρχουν άνθρωποι, που δε θα το δουν αυτό ποτέ..Μακάριοι κ αυτοί για τους δικούς τους λόγους..Συνήθως υποχωρούν ή θυματοποιούν τους εαυτούς τους, γιατί έτσι τους έχουν μάθει..Μουδιάζουν ή άλλοτε δυσανασχετούν κ αρνούνται κάθετι που τους χαλάει τη "βολή " τους..όποια κ αν είναι αυτή.
Κράτα γερά όσα ένιωσες κ νιώθεις..Φυλαχτό κάντα..μην επιτρέψεις σε κανέναν να στα βεβηλώσει, να τ' άμφισβητήσει κ κυρίως μην ξεχνάς , ότι ο δρόμος για την ευτυχία, φέρνει την πιο απόλυτη μορφή δυστυχίας, αν εγκαταλείψεις τον ευατό σου ..

Σε φιλώ..

Talisker είπε...

...με τη φθορα του χρονου!

Τιποτα δεν μενει ζωντανο αν δεν
"παει"..και δεν μας ζεσταινει..
Ακομα κι αν θελουμε να βαλσαμωσουμε τα συναισθηματα σαν αναμνηση ή απο πεισμα...
πιστευω οτι φθειρονται κι αυτα και τελειωνουν

λογω ψυχους!

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Χαλαρή και γλυκιά
καλημέρα…

όμορφη καλημέρα
με φιλι

γιάννης φιλιππίδης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Η Αγαπη δεν χανεται ποτε..! Μπορει να αλλαζει τοπο..χρονο..προσωπα..καταστασεις..αλλα παντα υπαρχει! Σε μια στιγμη..σε μια ανασα..σε ενα αγγιγμα..σε ενα λαθος..παντου!Ειναι ωραιο να αγαπας και να αγαπιεσαι! Αρκει να μην το ξεχνας ποτε..γιατι ολοι το ξεχναμε που κ που..!