Ημερολόγιο 6

Ήσουν ο μοναδικός άνθρωπος, που με έκανε να θέλω τα πάντα και αυτά να είναι μόνον η αγκαλιά σου.Όταν σε είχα δίπλα μου, η καθημερινότητα αποκτούσε άλλη διάσταση.Δεν ήταν γήινη, δύσκολη, απαιτητική.Υπήρχε μόνον η γαλήνη στην ψυχή μου.Ποτέ δεν με ένοιαξε-δεν με εμπόδισε , το πως θα τα καταφέρναμε.Ήμουν πανέτοιμη να πάρω πάνω μου κάθε δυσκολία, κάθε πρόβλημα, προκειμένου να σε πείσω , ότι ο δρόμος προς εμένα , απο εμένα ήταν ορθάνοιχτος και σε περίμενε..Ο δρόμος της ευτυχίας μου, όπως πίστευα.

Ένιωθα πολύ δυνατή και πίστευα ότι έτσι ένιωθες και εσύ.ήμουν απόλυτα βέβαιη ότι το τέλος θα ήταν ευτυχές, ότι επρόκειτο γαι την αρχή μιας αληθινής ζωής.Γεμάτης απο έρωτα, αγάπη , όνειρα και πολύ -πολύ ευτυχία,περίσσευμα ευτυχίας..

Μπερδευόμουν υπερβολικά και πικραινόμουν πιο πολύ, όταν έβλεπα , ότι ο πόθος της κοινής ζωής είναι μακρυά.Δεν καταλάβαινα και χανόμουν περισσότερο στην προσπάθεια να σε πείσω, να σε οδηγήσω σ'αυτό που ήθελα.Έβγαινα απο τον ευατό μου, τις ανάγκες μου, , τον εγωισμό μου και διαπραγματευόμουν τα πάντα , ακόμη και την αγάπη μου. "όποιος αγαπάει αντέχει" έλεγα και ξαναέλεγα."Αντέχει και περιμένει", "Σταμάτα να φέρεσαι εγωιστικά και περίμενε.Θα δει πόσο δίκιο έχεις.Θα καταλάβει και θα ρθεί σε σένα΄"

Αυτά και άλλα πολλά για να περνούν οι ώρες, οι μέρες, οι νύχτες.Και πέρασαν πολλές.Η πρώτη και η τελευταία σκέψη μου ήσουν εσύ.Τ α πάντα ήσουν εσύ.Όλα ήσουν εσύ.Ναι.Ανεπανάληπτος όπως έλεγες.

Και χανόμουν πιο πολύ μέσα στη μοναξιά μου και την προσμονή.Αλλά, περίμενα καρτερικά.Δεν το έσκασα.Δεν έφυγα σαν κλέφτης.Δεν θα έκανα πάλι το ίδιο λάθος. Στο είχα πει.Και εσύ συμφώνησες.Ότι όλα ήταν λάθος.Ότι μας κατέστρεψε το παρελθόν "Να μην κάνουμε τα ίδια λάθη.Η αγάπη μας ωρίμασε.Μην βιάζεσαι" Μου έλεγες..

Δεν βιάστηκα.Δεν άντεξα άλλο.Έφθασα να τρελαίνομαι.Να μην ξέρω προς τα που να κάνω.Όλα όσα ένιωθα με έπνιγαν.Με διέλυαν.Η στενοχώρια έγινε ο μόνιμος σύντροφός μου.Η αγρύπνια με κατέτρωγε.Η αγωνία με αρρώσταινε.Δεν είχα ελπίδα.Μαύρες οι σκέψεις.

Πολύ μοναξιά στην τόση αγάπη.

Και τώρα λες ότι με φοβόσουν και με φοβάσαι ακόμα.Ποιος φοβάται αυτόν , που αγαπάει και γιατί;

Τι δεν έκανα σωστά; Δεν σε άκουγα; δεν σε λάτρευα;δεν ήμουν δική σου; δεν σε πίστευα;δεν ήσουν ολόκληρος ο κόσμος μου;δεν σε ήθελα στη ζωή μου;δεν προσπάθησα;δεν σε έπεισα;

Αμέτρητα τα ερωτήματα..