Τετάρτη, Ιουνίου 06, 2007


Κύριε αμάρτησα ενώπιόν σου
ονειρεύτηκα πολύ έτσι ξέχασα να ζήσω
μόνο μ’ ένα μυστικό που τόχα μάθει από παιδί
ξαναγύριζα στον πραγματικό κόσμο
αλλά κανείς δεν με γνώριζε σαν τους
θαυματοποιούς που χάρισαν όλη μέρα
το χαμόγελο στα παιδιά και το βράδυ
γυρίζουν στη σοφίτα τους πιο φτωχοί
κι απ’ τους αγγέλους ζήσαμε πάντα αλλού
και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει ερχόμαστε,για λίγο . . .
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί.


Τάσος Λειβαδίτης

0 αποκρισεις..: