Γνωρίζω , πως ήταν βαρύς ο φετεινός Χειμώνας κ όλες οι θημωνιές της αγάπης , καταστράφηκαν απ΄την παγωνιά της απελπισίας..
Με μια μικρή προσπάθεια να ανάψουμε το καντήλι της καρδιάς μας , θ'αποφεύγαμε τις συνέπειες των πυροβολισμών..
Όμως τώρα, οι εχθροί πληθύνανε..
Μας στίβει η αγωνία σαν πουλάκι στην χούφτα ενός παιδιού..
Η δύσκολη εφηβεία των ....59
-
*«Κι αν τώρα σ’ άδειο τσίρκο ακροβατώ ξανά*
*σφραγίζοντας με νόημα το στόμα…*
*είναι γιατί βαθιά …βαθιά παραφυλάει*
*η δύσκολη εφηβεία των...
Πριν από 1 εβδομάδα