Βαθιά κρατώ τον Έρωτα γι'άντίφωνο του θρήνου..
Πνεύμα, η μάταιη σάρκα μου στην αγκαλιά σου..
Μια δέηση μονάχα!!
να μην μείνει η αγκαλιά μας ανοιχτή, σαν παιδική απορία..
Να κρατήσω τον Χρόνο ακίνητο μέσα μου..
Μια προσευχή!!
Δεν μπορεί η Μνήμη να είναι τούτο..
Μνήμη μου από λάσπη κ αργύρια , να σ΄αφανίσω..
Πουθενά πάνω σ΄εμάς δεν βρίσκεται ένας δρόμος, ένα τέλος, μια αρχή, ένα σχήμα ..
Αγάπη μου!!
Σεισμέ του νου μου..
(Τρίτη 18/9/2007 ωρα 08.00 πρωινή..)
Πράσινη κλωστή
-
Βαραίνουν τα βήματα για το στρατώνα
στέγνωσε ο χρόνος
πέτρωσαν τα δάκρυα
απ’ έναν ήλιο σκληρό.
Εποχές που χάθηκαν περιμένοντας
το πέταγμα το παράξενο τ...
Πριν από 1 ημέρα
3 αποκρισεις..:
Τα παραπάνω, είναι απλά "δυο" ανάσες σφικταγκαλιασμένες, που έντεκα χρόνια τώρα , όπως είπες εσύ -ξέρεις-, ποτέ δεν άλλαξαν τραγούδι..
Κλέφτη συναισθημάτων!
Ποιο κύκλο τελειώνεις για να θρυνείς; Ή αγάπη, ο έρωτας είναι μια στιγμή... δεν κρίνεται και δεν υποκρίνεται.
Μπορεί να πετάξεις τα "αργύρια" αλλά κράτα τη λάσπη. Αυτή είναι η δημιουργία. Μέσα από αυτή μπορείς να πλάσεις και να φτιάξεις κόσμους ίδιους ή καλύτερους. Στο χέρι ενός καλού δημιουργού, η λάσπη αποδίδει θαύματα.
Χρόνε δείξε το μεγαλείο της απλότητας στη σκέψη και την εκτίμηση της στιγμής... Πνίξε την οργή και δώσε ομορφιά.
@altebaran
"Κλέφτης" είναι όποιος δεν έχει δικά του συναισθήματα και ζει με "ληστείες" απ' τις ζωές των άλλων - ότι δηλαδή κάνουν ένα σωρό νούμερα μέσα στα blogs - είναι δηλαδή κενός περιεχομένου. Σου φαίνεται ότι στην κατηγορία αυτή ανήκει και η Ιωάννα; Αν ναι, τότε δεν ξέρεις να διαβάζεις κάτω από τις λέξεις "της". Επιτέλους δεχτείτε την χωρίς να την κρίνετε, αυτά που γράφει και αυτά που λέει, είναι ο κόσμος της και η διέξοδός της. Στο φινάλε δεν θα δώσει σε κανέναν λογαριασμό για τους "κύκλους" της.
Σε φιλώ Ιωάννα μου...
Δημοσίευση σχολίου