Τι σαλεύει στο στήθος , που με κάνει παιδί;..
Τι πλανεύει το βλέμμα στον Ορίζοντα πέρα;..
Μελλούμενο Όνειρο , με κλείνει στα δύο του Χέρια ειρηνικά..
Χέρια δειλά, που χω θαρρύνει,
ζεστών κ ευλαβικών χαδιών..
Τέτοια Χέρια "κρίνους",
ονειρεύεται η ψυχή μου..
3 αποκρισεις..:
Είναι μια πρώτη "ανάσα" μου, απο τις πολλές, άλλοτε ελπιδοφόρες κ άλλοτε στραγγαλιστικές, αυτού του ταξιδιού..
Αφιερωμένη απόλυτα..
Φέρτε της «χέρια κρίνους»!
Και το οξυγόνο γρήγορα!
Και τα υπογλώσσια (σε μένα) !!!
φιλι πολύ φιλι
Γιατί καλέ μου Γιάννη , υπογλώσσια;
να ανησυχώ ή απλά η ανάσα
σ΄'αγγιξε βαθιά;
Σε φιλώ..
Δημοσίευση σχολίου