Γνωρίζω , πως ήταν βαρύς ο φετεινός Χειμώνας κ όλες οι θημωνιές της αγάπης , καταστράφηκαν απ΄την παγωνιά της απελπισίας..
Με μια μικρή προσπάθεια να ανάψουμε το καντήλι της καρδιάς μας , θ'αποφεύγαμε τις συνέπειες των πυροβολισμών..
Όμως τώρα, οι εχθροί πληθύνανε..
Μας στίβει η αγωνία σαν πουλάκι στην χούφτα ενός παιδιού..
Στάση Μοναξιά
-
Είναι πολλές οι φορές που κλείνουμε τα μάτια και ταξιδεύουμε, άλλες που
ονειρευόμαστε.
Είναι όμως φορές που αρνούμαστε να δούμε όσα γύρω μας συμβαίνουν.
Κλε...
Πριν από 5 ημέρες
