Τι να θυμηθώ για τον Αλέξανδρο..
Μαζί μου έμαθε να κολυμπά..
Γενικά φοβόταν το νερό..
Είχαμε κ οι δύο μια αγάπη μεγάλη..
Τον «Γιαλό»..
Έτσι λεγόταν το κτήμα στη θάλασσα , που μετακόμιζε με την κυρά του, στα μισά του Χρόνου..για να ξανανέβει πάλι μετά, του Αι Δημήτρη..Κάθε Οκτώβρη..
Σηκωνόμασταν λέει αχάραγα κ πηγαίναμε στη θάλασσα..
Εγώ για να μετρήσω τον χρόνο, που ο ήλιος θα εμφανιστεί..σαν να τον προπονούσα κάθε φορά ..
Κ αυτός να ετοιμάσει τη βάρκα του για έξω..
Με έπαιρνε μαζί του κάποιες φορές..κάποιες πάλι ήθελε να βγει μόνος..
Ποιος ξέρει τι κουβέντες είχε..

Είχαμε μια άλλη μεγάλη, κοινή κ αιώνια αγάπη ..την Κομοτηνή..
Από μόλις έμαθε τα μαντάτα για την σχολή ..άρχισε κ μου έλεγε ιστορίες ..24 μήνες πέρασε στη Γκατζολία..Εκεί ανδρώθηκε.. εκεί γνώρισε πρώτη φορά τα τρένα..τους μουσουλμάνους.. τα Τζαμιά. .Κ κάθε φορά που γυρνούσα από πάνω, σαν μικρό παιδί, με έβαζε να του περιγράφω τα μέρη.. να του λέω ιστορίες.. Εξήντα κ βάλε χρόνια μετά ,είχαν αλλάξει, αλήθεια πολλά..
Ήταν κ γλυκατζής!!!!!!!!!!!!!! πάρα πολύ..
Κρυφά, έτρωγε ό,τι γλυκό του πήγαινες…Κ το σουτζούκ λουκούμ, μονάχα αυτός το τιμούσε..Σε γιορτές ξεπερνούσε κάθε όριο..το σάκχαρο στα ύψη, αλλά αυτός, όπου γλυκό, γλυκάκι ..πρώτος..
Ήταν κ νοικοκύρης .. Του άρεσε να ασχολείται με τον κήπο του..Τα τριαντάφυλλά του!!!!!!!!!!!!!!!! Πόσο τ’αγαπούσε.. Μόνον με εμένα λύγιζε .. Μου τα έκοβε ο ίδιος κ μου τα δινε..Κάθε φορά που του ζητούσα ..κ άλλες πάλι..κρυφά , μη μας δουν οι άλλοι..
Του άρεσε να τραγουδάει..παλιές καντάδες..Κ το κρασάκι του άρεσε..
Επτά παιδιά έκανε..τα δύο τα έχασε μωρά..Οι αρρώστιες της φτώχιας..όλα μεγάλωσαν κ πρόκοψαν ..
Έκανε κ επτά εγγόνια..το πρώτο του εγώ..
Παππούς καλός ο Αλέξανδρος .. Κ ο μόνος , που γνώρισα..
μας άφησε όμως σήμερα..ξαφνικά..νωρίς ..
..πάντα θα είναι για μας..

Καλό ταξίδι παππού..
Να μας προσέχεις κ να μας τραγουδάς..όπως έκανες πάντα.. κ γω...................