Keep Dreaming..

Σε σημείο, που μόνον εγώ κ σπάνια άλλοι, μπορούν να δουν, έχω χαράξει ένα ιδεόγραμμα..Keep dreaming..Να ονειρεύσαι..θα μου θυμίζει, κάθε φορά, που του ρίχνω κλεφτές ματιές..χαμογελάω τότε-σαν σκανδαλιάρικο μικρό..Κ κάθε φορά, έρχεται στο νου μου, η στιγμή που το έκανα..Χρειαζόμουν τότε μια βεβαιότητα στη ζωή μου..στο δέρμα μου..ένα διακριτικό καθρέφτισμα της αναγκαιότητας μου για ΟΝΕΙΡΑ..

Κάποια χρόνια μετά , ξύπνησα αχάραγα με τρόμο..κ μια σκληρή συνειδητοποίηση..ΔΕΝ ονειρευόμουν..Κ για να είμαι πιο ειλικρινής:ΔΕΝ επέτρεπα στον ευατό μου να ονειρευτεί..

Σειρά γεγονότων , σκληρών , βίαιων, τραυματικών,είχαν στοιχειώσει τη γωνιά του εγκεφάλου , που τα όνειρα κατοικούν..

Στο τέλος κάθε χρόνου-ημερολόγια εργασίας-δίνουν κ πέρνουν οι απολογισμοί..κ οι στόχοι..Πάντοτε είχα μια τάση αφοριστική για τα ορόσημα κ τους ελέγχους επιδόσεως ..

Φέτος έπιασα τον ευατό μου να φλερτάρει με τις δικές μου "επιδόσεις" κατά τρόπο αναιδή θα έλεγα.. κ το χειρότερο; μου άρεσε αυτό που έβλεπα κ ένιωθα..

Δεν κάνω προσευχές , για να μπορέσω να ευχαριστήσω κάποιον γι' αυτό..Δεν συνηθίζω να μιλάω για τα "καλά" στοιχεία μου..σχεδόν ποτέ..ΑΛΛΑ..

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ..

Σ' ευχαριστώ, που άρχισες επιτέλους να με βλέπεις..

Σ' ευχαριστώ , που δεν φοβάσαι να μου χαμογελάς..

Να με επαινείς με ένα "μπράβο" , με έναν καλό λόγο..

Σ'ευχαριστώ, που τολμάς να μου εκθέτεις τις πιο μύχιες σκέψεις σου..

Που έπαψες να θάβεις τις ανάγκες σου..

Που άφησες νέους ανθρώπους να μας πλησιάσουν κ δεν φοβήθηκες..

Που δεν διστάζεις να διαγράψεις, ότι κακοφορμισμένο είχες περιμαζέψει λόγω ανασφάλειας..

Που κατάφερες να σταθείς δίπλα μου δίχως φόβο , ακόμα κ στα πιο ζοφερά σου σκοτάδια..

Που ενέσκηψες στις δικές μου πιο άσχημες σκέψεις κ με αφουγράστηκες , όπως η μάνα το αγέννητο..

Σ' ευχαριστώ..που άρχισες να ονειρεύεσαι ξανά..