Τρίτη, Ιανουαρίου 29, 2008

Ξημερώνει..
Έφτασα να μου δώσει λίγα χτυποκάρδια , που ποτέ δεν έγιναν έφηβοι..
Τώρα..μου τα ζητιανεύουν οι Εποχές να τα τραγουδήσουν..

Νυχτώνει..
Φαντάσου την ψυχή μου..
περιμένει τον δικό μου ύπνο, για να ξαποστάσει..

Αλλάζουν οι εποχές..
Σκέψου τη ζωή σου..
υπολείμματα φρούτου ,σε δόντια απουσίας..

3 αποκρισεις..:

Talisker είπε...

Tι ομορφο..
και κοιτα ποσο με παρασερνεις στην κατασταση ενω πριν 5 λεπτα αστειευομασταν!

Μοιρα μου

"Νυχτώνει..
Φαντάσου την ψυχή μου..
περιμένει τον δικό μου ύπνο, για να ξαποστάσει.."


ποσες φορες ψυχες που δεν κοιμουνται
χτυπιουνται στους τοιχους


τις ακουω....

ξερεις

ειναι ακριβως η στιγμη που ξερουν πως δεν θα ξανακοιμηθουν ποτε

σαν καποιες αλλες φορες

και δεν θα ξαποστασουν!

Σε φιλω

και σε ευχαριστω για την τιμη στα δεξια...

ειλιρκινα στο εγραψα με παρα πολυ αγαπη!

Αλεξάνδρα είπε...

Πανέμορφο! Είμαι εδω αρκετή ώρα. Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω και μου φωνάζει πολλά.

Μια ζωή! πόσο γρήγορα περνάει... πόσα χτυποκάρδια, πόσες απουσίες;

Χαιρετώ τις λέξεις σου γι΄αυτό που μου χάρισαν οσο τις διαβάζω.

Καλό σου βράδυ

Moira είπε...

Αλεξάνδρα μου..
χαίρομαι πολύ που ήρθες απο εμένα..
άργησα λιγάκι να σου απαντήσω..
ήταν απο τη χαρά μου , για την παρουσία σου εδώ..
Εξάλλου τι να πω..
Σιγόντο κ παρεάκι κάνω στις "φωνές" σου..

Καλό μας μεσημέρι Αλεξάνδρα..